Onu yargılamadan bir düşün.
 Değişmediğini anlıyorsun. 
Tartışmaya gerek duymadığını farkediyorsun.
 Susarsan kendini sorguluyor .
 Konuşursan savunma hakkı doğuyor.
 Değişmeyecek.
 Gördüğü muameleden yakınır .
 Aynısını yapmak ister.
 İstemsiz ve düşüncesizdir.
 İyi kalpli ve vefalıdır.
 Fakat kapalıdır.

Ulaşmak isterdin,
Şimdi uzakta,
Suskun değil, yanında.
Bazen uyuyor, bazen başkasıyla.
Karanlıkta görüyorsun genelde onu.
Artık güneşli değil onu düşününce hava.
Ama
Yolunu çizer insan.
Çizilir ya da kendiliğinden.
Susulur çoğu zaman.
Anlamadan.
Anlaşılmak ister insan.

Şimdi bir gül tanesi değil.
Belki başkasına bir tohum.
Hayatı buraya getiren sürgün.
Bazen üzgün.

Ardına bırakmış biri olamazsın.
Kapanır acı daha iyi olarak.
Ya da alışılınır.
Hep alışılınır.
Büyütür.
Ve şimdi bazıları korkar.
Büyümekten, ölmekten.
Zaten bir insan tanımak bir hayattır.
Çıktığında ölmez miyiz hemen?

Yeni bahşedilmiş hayatlarımız.
Sorgulamadan aldık.
Kaçını yaşadık ?
Uzun zamandır tektin.
Yalnızlığını en iyi sen bilirsin.
Neden başkasını özlersin?
Bu oyunu bilerek mi yaparsın?
Adım at.
Yürü.
İlerle.
Nefes al.
Nefes aldığını hisset.
Bir şey ol kendin için.
Merkezde.
Nefes alıyorsun.
Fakat yaşamıyorsun.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

SİSTEM ÜZERİNE SİTEMİMİN ÖZETİ

Robo-Rat

EKONOMİ VE SİYASAL SİSTEM ÜZERİNE SIKICI BİR YAZI